Ezgi Türkmen - Zeki Gündüz
Fazla ve yersiz ödenen vergilerin iadesinde uygulanacak faiz oranı bu zamana kadar süregelen bir tartışma konusu olmuştur. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 112. maddesinin, Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edilen (4) numaralı fıkrası, 6322 sayılı Kanun'un 14. maddesiyle yeniden düzenlenmiş ve fazla veya yersiz olarak tahsil edilen vergiler, fazla veya yersiz tahsilatın mükelleften kaynaklanması halinde düzeltmeye dair müracaat tarihi, diğer hallerde verginin tahsili tarihinden düzeltme fişinin mükellefe tebliğ edildiği tarihe kadar geçen süre için aynı dönemde 6183 sayılı Kanuna göre belirlenen tecil faizi oranında hesaplanan faiz ile birlikte iade edilmesi gerektiği yasal açıklığa kavuşturulmuştur. Ancak vergi mahkemeleri söz konusu düzenlemeye rağmen 3095 sayılı Kanun çerçevesinde yasal faize hükmetme eğilimine devam etmekteydi.
2018 yılı itibariyle bu konuda temyiz istemlerini değerlendiren Danıştay Daireleri, söz konusu kanun düzenlemesine atıfta bulunarak, fazla ve yersiz tahsil edilen vergilerin iadesinin VUK 112/4. Maddesi uyarınca tecil faizi ile iade edilmesi gerektiği yönünden kararlar vermeye başladılar. Ancak bazı ilk derece mahkemelerinin, anılan kanuni düzenlemeye rağmen fazla ve yersiz ödenen vergilerin iadesinin yasal faizi ile yapılması gerektiği yönünde verdikleri kararlarında direnmeye devam etmeleri nedeniyle konu tartışılmak üzere, Danıştay Vergi Dava Daireleri Kuruluna taşınmıştır.
Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu, 23.09.2020 tarihli kararı ile VUK 112/4. Maddesi uyarınca fazla ve yersiz olarak tahsil edilen vergilerin iadesinin tecil faizi ile yapılması gerektiği yönünde karar vermiştir. Anılan karar ile fazla ve yersiz tahsil edilen vergilerin iadesinin tecil faizi ile iade edilmesi yönünde yerleşik içtihat oluşturulmuştur.